Krzysztof Zaleski, znany aktor i reżyser filmowy, urodził się w Świętochłowicach. Stowarzyszenie „Razem dla Świętochłowic” proponuje, aby popularny artysta został upamiętniony w swoim rodzinnym mieście.
Znany aktor i reżyser Krzysztof Zaleski był świętochłowiczaninem
Dlaczego akurat teraz pomyślano o upamiętnieniu reżysera? W 2023 roku przypada 75. Rocznica jego urodzin i 15. rocznica jego śmierci.
- W najbliższych miesiącach wiele będzie się działo w związku z tą inicjatywą odbędą się spotkania z rodziną Pana Krzysztofa, przeprowadzimy prace nad odpowiednią uchwałą, ale przede wszystkim będziemy przybliżać mieszkańcom postać Krzysztofa Zaleskiego, oraz będziemy promować Świętochłowice w całym kraju jako rodzinne miasto tego kultowego aktora – zapowiadają przedstawiciele Stowarzyszenia „Razem dla Świętochłowic”.
Stowarzyszenie podjęło już kroki zmierzające do upamiętnienia Krzysztofa Zalewskiego. Inicjatorem przedsięwzięcia jest Dariusz Jurczyk. Niedawno spotkał się w Warszawie z najbliższą rodziną artysty. Rozmawiał wówczas z jego synem Janem Zaleskim oraz małżonką Marią Pakulnis, aktorką filmową i teatralną.
- Pani Maria przybliżyła biografię męża, pokazała rodzinne pamiątki oraz zdjęcia.. Ale, co najważniejsze, wyraziła słowa uznania za chęć upamiętnienia jej małżonka w miejscu urodzenia i zadeklarowała swoje wsparcie dla tej inicjatywy. Z jej pomocą z pewnością uda nam się dotrzeć do szerszej liczby odbiorców z informacją, że kultowy aktor, reżyser, scenarzysta urodził się właśnie w naszym mieście - w Świętochłowicach – poinformowali przedstawiciele stowarzyszenia „Razem dla Świętochłowic”.
Kim był Krzysztof Zaleski?
Urodzony w 1948 roku w Świętochłowicach Krzysztof Zaleski był jednym z najwybitniejszych młodych twórców teatru polskiego na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. Pracował jako reżyserii zarówno w teatrach, jak i w telewizji. Współpracował z warszawskim Teatrem Współczesnym, gdzie reżyserował „Świecznik de Musseta” (1979), „Smoka” E. Szwarca (1983), „Mahagonny” Brechta/Weilla (1982), „Ślub Gombrowicza” (1983), a także słynny musical według scenariusza napisanego wspólnie z Agnieszką Osiecką „Niech no tylko zakwitną jabłonie” (1984).
Pracował także w Teatrze Dramatycznym, gdzie z kolei w 1983 roku wystawiono „Księdza Marka” Słowackiego w jego adaptacji i reżyserii, czy w Teatrze Ateneum, gdzie prezentowano „Skąpca” Moliera, „Rewizora” Gogola i „Pan Inspektor przyszedł” w jego reżyserii. A dla Teatru Muzycznego Roma wyreżyserował „Cohena”.
Współpraca z Teatrem Telewizji przyniosła z kolei takie realizacje jak chociażby: „Sprawa Stawrogina” Dostojewskiego, „Cyrano de Bergerac” Rostanda, „Chińska kokaina” Bułhakowa, „Już tylko sen Eustachego” Rylskiego, „Rysa” Mossakowskiego czy „Parady” Potockiego. Dwa lata przed śmiercią został dyrektorem Teatru Polskiego Radia, a w 2007 powierzono mu funkcję dyrektora i redaktora naczelnego Programu 2 Polskiego Radia. Zmarł 20 października 2008 roku i spoczął na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
