Tekstolit to to jeden z najstarszych materiałów konstrukcyjnych. Pomimo upływu czasu, wciąż cieszy się niesłabnącą popularnością. Jest to tworzywo techniczne elektroizolacyjno-konstrukcyjne. Wykonane jest z bawełnianej tkaniny, utwardzonej żywicą fenolową. Materiał ten otrzymuje się poprzez sprasowanie w podwyższonej temperaturze kilku warstw nośnika z żywicą. Pełni rolę laminatu technicznego. Występuje pod różnymi innymi nazwami handlowymi: rezotex, novotex, textit i TCF.
Właściwości tekstolitu
Tekstolit charakteryzuje się niesamowitą stabilnością wymiarową przy dużych obciążeniach i podwyższonych temperaturach. Nie topi się wówczas ani nie zmienia kształtu. Ponadto jest niezwykle wytrzymały na naciski i uderzenia. Szczególne właściwości płyty tekstolit to:
- bardzo dobra obrabialność mechaniczna i skrawalność,
- wysoka wytrzymałość obciążeniowa, statyczna i dynamiczna,
- niski współczynnik tarcia i ścieralności płyty,
- niski ciężar właściwy,
- odporność na chemikalia,
- dopuszczalna temperatura pracy ciągłej 120⁰C (chwilowej 180⁰C),
- samosmarowość i samodocieralność,
- zdolność do tłumienia drgań i cichobieżności,
- elektroizolacyjność.
Rodzaje tekstolitu
Materiał jest dostępny w postaci płyt tekstolitowych, prętów oraz tulei. Zazwyczaj jest możliwość zamówienia i przycięcia tekstolitu na wymiar. Występuje w charakterystycznym, brązowym kolorze.
Zastosowanie tekstolitu
Laminat upowszechnił się najbardziej w latach 1930. Wytwarzane wówczas z niego były koła zębate rozrządów samochodów tj.: Ford, Opel, Volvo, Renault i Borgward. Obecne znajduje zastosowanie w przemyśle hutniczym i maszynowym jako materiał konstrukcyjny elementów tj.: tuleje, łożyska, prowadnice, elementy toczne, pierścienie uszczelniające, koła, wieńce i listwy zębate oraz przeciwcierne części tłoczne. Wykorzystywany jest również w przemyśle elektrotechnicznym jako elementy elektroizolacyjno-konstrukcyjne silników elektrycznych, transformatorów olejowych i aparatury rozdzielczej niskiego i średniego napięcia.
