Zabytkowe Wieże KWK Polska odwiedziło już 30.000 osób! Kompleks cieszył się sporym zainteresowaniem nie tylko wśród świętochłowiczan, ale również wśród gości z miast ościennych.
Zabytkowe Wieże odwiedziły nie tylko osoby indywidualne, ale również zorganizowane grupy m.in.: szkoły, fundacje, stowarzyszenia czy delegacje z miast partnerskich. Do tej pory takich grup było 62, a łączna frekwencja wyniosła 1 922 osoby.
Ponadto w kompleksie zorganizowano m.in.: 155 wtorkowych spotkań z seniorami prowadzone przez zespół De Silvers, 84 spotkania czwartkowe (wystawy, koncerty, spotkania autorskie), na których pojawiło się 2 546 osób, cykl kreatywnych warsztatów z Katarzyną Majzel-Pośpiech oraz warsztaty gitarowe. Corocznie odbywa się tutaj Święto Szlaku Zabytków Techniki przyciągające każdego roku ok. 1 500 osób.
Kompleks chętnie wybierają młode pary jako miejsce swojego ślubu. W tej industrialnej przestrzeni sakramentalne "TAK" powiedziało sobie już 7 par.
Przypomnijmy, że teren przemysłowy po byłej KWK Polska w dzielnicy Zgoda został zrewitalizowany w 2015 roku. Obiekty pozostałe po dawnym przemyśle wydobywczym przeszły gruntowny remont. Miasto, przy pomocy środków unijnych, odrestaurowało znajdujące się tam zabytkowe wieże wyciągowe – Basztową i Kozłową. U ich podnóża powstał kompleks kulturalno-rekreacyjny z labiryntem łączącym pięć stref tematycznych.
Kopalnia Węgla Kamiennego "Polska" (pierwotna nazwa "Deutschland") powstała 24 października 1873 przez połączenie pól górniczych: "Bohlen", "Gefäll", "Faustin", "Hexenkessel". Właścicielem był Guido Henckel von Donnersmarck. Eksploatację kopalni rozpoczęto w 1872 wraz z następującymi kopalniami i polami górniczymi: "Fausta", "Falvabanhof", "Ottilie", "Guttmannsdorf", "Heyduck", "Kleinigkeit", "Bohlen" I i II, "Faustin" II-VIa, "Gutt Gląźck", "Hugo" II i "Kalina" II. Do 1922 kopalnia nosiła nazwę "Deutschland". Od 1922 do 1937 nazywała się "Niemcy", a 3 maja 1937 roku nadano jej nazwę "Polska".
Po II wojnie światowej kopalnia należała do Chorzowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. 1 stycznia 1972 roku została połączona z kopalnią "Prezydent" w Chorzowie pod nazwą "Polska". W 1979 roku wydobycie roczne połączonej kopalni wynosiło 2 037 838 ton. Oficjalnie przestała istnieć w 1995.
Wieża wyciągowa szybu I – Basztowa
Wybudowana w roku 1908 do obsługi poziomu 180 m. Połączona była z budynkiem nadszybia (wyburzony), wychodziła ponad poziom jego połaci dachowej. Czterokondygnacyjna, trzy pierwsze kondygnacje na rzucie kwadratu, czwarta nadwieszona – prostokątna, wsparta na metalowej konstrukcji wsporników od strony wschodniej. Wieża posiada konstrukcję stalową, kratową ze ścianami o konstrukcji szachulcowej z wypełnieniem cegłą pełną, nietynkowaną. Zadaszenie w konstrukcji stalowej, o formie odcinkowej kolebki. Wysokość 29,7 m (32,5 m).
Wieża wyciągowa szybu II – Kozłowa
Wybudowana w roku 1891, służyła do obsługi poziomu 225 m. Dolna partia wieży znajdowała się w budynku nadszybia, górna wychodziła ponad poziom połaci dachowych. Stalowa, wsparta na 4 podporach ustawionych pod kątem 60 stopni, opiera się na podstawie o rzucie prostokąta. Zwieńczona jest metalową konstrukcją pomostu o obudowie kratownicowej z 4 kołami maszyn wyciągowych. Górny pomost posiada metalową konstrukcję zadaszenia w formie odcinkowej kolebki. Stalowa konstrukcja wieży kozłowej należy do nielicznych tego typu obiektów – istniały zaledwie trzy wieże tego typu. Wysokość wieży ok. 23 m.
Obydwie wieże stanowią charakterystyczną dominantę w panoramie centrum miasta i są ostatnią pozostałością po nieistniejącej obecnie kopalni. Obydwie też posiadają znaczące wartości jako zabytek budownictwa przemysłowego i techniki przełomu XIX i XX wieku.
